27 maart 2020/Tags Leven in de Morvan

Even geen blogverhaal onze school hier in de Morvan of over een verlaten kasteel. Nee, dit gaat over de corona-crisis: le confinement. Stiller dan stil…..geen auto’s, geen vliegtuigen.
Na een paar weken in het “confinement” moesten we toch echt boodschappen hebben. Toen het in China zo verkeerd ging, hadden we al een voorraadje voor boven op onze berg aangelegd, maar wat verse groente en fruit zou handig zijn.

Na ruim een week in het “confinement” moesten we toch echt boodschappen hebben. Toen het in China zo verkeerd ging, hadden we al een voorraadje voor boven op onze berg aangelegd, maar wat verse groente en fruit zou handig zijn.
Wel, dat op pad gaan hier in Frankrijk is momenteel nogal een onderneming. Onze kleindochter zou zeggen: “ik vind het beetje spannend, oma”!
Uitgerust met plastic handschoenen, schoonmaakdoekjes om de winkelwagen schoon te maken, mondkapje én een ingevuld en ondertekend “attestation de déplacement dérogatoire” ging ik alléén naar Autun. Met z’n 2-en is niet toegestaan.

Overigens was het bij Leclerc super geregeld: in de rij voor de ingang, ver van elkaar. Er werden 5 mensen tegelijk binnengelaten en binnen was het daardoor erg rustig en was het heel makkelijk om ruimte tussen jou en een andere klant te bewaren. Bij de kassa zat de cassière achter een scherm en er stonden kruizen waar je moest wachten.

Macron heeft in zijn strenge toespraken geen twijfel gelaten over de maatregelen. Interessant om het verschil tussen de toespraken in Nederland en Frankrijk te zien. Zonder daar een oordeel over te hebben, kun je opmerken dat er een enorm cultuurverschil is.
Waar Rutte in Nederland het heeft over “individuele verantwoordelijkheid” en “we moeten het samen met z’n 17 miljoen voor elkaar krijgen”, is dat in Frankrijk niet aan de orde.
Dit land is “en guerre”, in oorlog. De grenzen worden gesloten, je mag je in het algemeen niet meer verplaatsen.
Van bovenaf worden er meteen strenge regels en boetes bij overtreding aangekondigd, je moet een ingevuld document bij je hebben, je mag niet meer dan 1 km van je huis met je hond wandelen, enz.
Ik las een stuk van een Franse journalist, waarin hij uitlegde, waarom het woord “ guerre” door Macron werd gebruikt. Dat had met de geschiedenis van Frankrijk te maken: de Fransen hebben heel wat keren oorlog gevoerd. Dat leeft nog steeds onder de bevolking, dat merk je bijv. aan het instandhouden van alle standbeelden op vele dorpspleinen van soldaten met aan hun voeten granaten en een geweer in hun hand. Het helpt dus misschien om de strijd tegen het virus in Frankrijk op die manier aan te pakken.

Ons dagelijkse leven is niet zo erg anders geworden. We hebben al jaren geleden zelf gekozen voor een vrij geïsoleerd leven hier in de Morvan. Je merkt wel dat het nog stiller dan stil is: geen vliegtuigen in de lucht, geen huurders, bijna geen auto’s op de weg.
Het is wel bizar, dat nu de Lente in alle hevigheid losbarst, we geen huurders hebben. In deze tijd is het aantal bloemen wat de grond uitschiet zó geweldig. vooral de wilde hyacinthen kleuren de weiden paars.
zie ook mijn blog: http://www.ancienne-ecole.nl/leven-in-de-morvan/lente
We hebben de mensen, die al geboekt hadden, aangeboden om de reservering te verzetten of kosteloos te annuleren.

In je hoofd voelt het wel anders om onder al die vrijheids-beperkende regels te leven. Vooral wb. onze kinderen. Ik heb altijd gezegd en gedacht, dat als er problemen zouden komen, ze altijd naar ons in de Morvan konden komen. We hebben hout genoeg, dus het is hier warm. Eten kunnen we ook makkelijker organiseren, in de zomer hebben we zowiezo een moestuin.
En nu zijn de grenzen gesloten en mag je binnen Frankrijk ook niet reizen. Maar…….het gaat voorbij!